ızutsu bu önemli eserinde, kuranî dünya görüşüyle cahilî dünya görüşünü mukayese ettiği ustaca bir yöntem kullunmaktadır. kuran ayetlerinin yanısıra cahiliye dönemi arap şiirini de kullanarak, hz. muhammedin içine doğduğu ve çağrısını vazettiği toplumu karakterize eden zihniyeti ve değerleri analiz etmiştir. o, hem kuranî dünya görüşünün cahiliye zihniyetinden nasıl kesin bir şekilde koptuğunu, hem de aynı zamanda müşrik arapların bakış açısından kimi unsurları nasıl kendi bünyesine uygun hale sokarak içine aldığını göstermiştir.
ızutsunun bu çalışmasının bir diğer önemli özelliği, üzerinde çalıştığı dinî ve ahlakî kavramların her birinin anlam alanını belirleyen semantik analiz yöntemini kullanmasıdır. kuran metnindeki her bir kavramın etrafı, onun alanını belirleyen ve yapısını oluşturan diğer kavramlarla çevrilidir. ona göre, bir terimin anlamını belirleyen şey, onun etrafını çevreleyen ve ona yakın duran sözcüklerle ilişkisidir. aslında, bu yöntem, kuranın kendisini tefsir etmesini de mümkün kılar.
eserde, ahlâkî dil konusundaki soyut bir teorinin yerini, tüm analitik çalışmaların temelinde yatan linguistik yahut seman-tik dünya görüşü ile ilgili daha esaslı bir teori almış ve analize yön veren metodolojik ilkeler ortaya konulmuştur.
kuranda dini ve ahlaki kavramlar üç bölümden oluşmak-tadır: ilk bölümde semantik analizin metodolojik ilkeleri izah edilmiş; ikinci bölümde, islam öncesine ait kabileci ahlâk kuralları ile kuranî ahlâk prensipleri arasındaki olumlu yahut olumsuz ilişki izah edilmiş; son olarak da ilk bölümde açıklanan metodolojik ilkelerin tutarlı bir uygulamasını yapmak suretiyle kurandaki belli başlı dinî-ahlâkî kavramların bir analizi yapılmıştır.