modernist düşünceye yöneltilen eleştiriler 20 yüzyılın sonunda yoğunluk kazandı. böylece modernistlerin sorgusuz sualsiz batı’yı taklit ettikleri belirginlik kazandı. söz konusu eleştiriler aynı zamanda gelenekçi düşüncenin taklitçiliğiyle ilgili değişiklikler doğurmaya aday tartışmaları gündeme getirdi. taha abdurrahman islami bir modernlik inşasına giriş niteliğindeki modernlik ruhu adlı eserinde modernistlerin taklitçiliklerini kapsamlı bir bakış açısıyla gözler önüne seriyor. korunması gereken modernlik ruhu ile terk edilmesi gereken modernlik gerçeği arasında esaslı bir ayrım yapıyor. düşünür, hareket kabiliyetini kısıtlayan taklitten kurtulmak içiniçtihada alan açmak gerektiğini de ifade ediyor. hiç şüphesiz bu, islami pratik alanın gerekleri doğrultusunda modernlik ruhunu özelliklere sahip birtakım modelleri gündeme getiren eser, modernlik ruhunun islam toplumlarını etkisi altına almasının nasıl mümkün olabileceğini, bundan da öte islami pratiğin, modernliği batı’nın sınırlı anlayışının ötesine nasıl taşıyabileceğini açıklıyor. zira bu gerçekleştiği takdirde islami uygulama, ahlaki yıkımlardan kendini koruyacak ve modernlik ruhuna ait insani tezahürleri kuşatabilecektir. taha abdurrahman modernlik ruhu kitabında islami modernliğin dayanması gereken esasları göstererek taklitçilikten kurtulmayı sağlayacak çıkış yolları öneriyor. eser, modernlik üzerine kafa yoran herkes için vazgeçilmez bir kaynak.