ahmed azizin destansı yılı

ahmed aziz korkunç bir yıl geçiriyor, destansı derecede korkunç...

babası hastalanınca, ahmed ailesiyle birlikte hawaii’den minnesota’ya taşınmak zorunda kalır. gittikleri yer babasının doğup büyüdüğü bir yer olsa da ahmed’in yaşamak isteyeceği en son yerdir.

okuldaki birkaç esmer çocuktan biridir ahmed. üstelik sık sık başına çoraplar ören “zorba” bir arkadaşı da vardır artık... gururlu bir aylak olarak, öğretmenlerinin beklentilerine ilk başlarda ısrarla karşılık vermek istemese de, bir müddet sonra edebiyat dersinde tahlil edecekleri kitapları tek tek okurken bulur kendini. bu duruma kendisi bile şaşırır; sandığı gibi nefret edilecek şeyler değildir kitaplar. ahmed okuduğu kitaplarla bir sarmalın içine girer âdeta ve orada zorluklara rağmen kişinin kendisinin en iyi haline ulaşma çabasının önemini anlar.

school library journal’ın “klasik olmaya aday güçlü bir ilk kitap” olarak müjdelediği, muzip ve dokunaklı bir dili olan ahmed aziz’in destansı yılı, edebiyat eserlerinin insanlar üzerinde yaratabileceği etkiyle ilgili sıcak bir hikâye...