sözün burasında, masalarının başına oturup zarif kelimeler seçmek, süsülü cümleler düzmek ve parlak hayaller kurmak için kendilerini zorlayan yazarlşara bir nasihatım olacak. onlara şunu söyleyeceğim: "çektiğiniz zahmet boşunadır, boşuna yoruyorsunuz kendinizi. ruhun parlaması, kalbin yadınlık kazanması, kutsal ateşe, düşünceye olan imanın ateşine bağlıdır. bu olmadı mı ne yapılırsa boştur. hayatı sağlayacak olan sebep yanlızca ve tek başına budur. kelimelerin hayatı, cümlelerin hayatı buna bağlıdır. peki sonra?..