Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
‘isteyip
istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa
istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin: daimi bir mesulünü
bulmuştum: buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan
korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde,
haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve
ihtimama layık görüyordum. halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? bu bizim
gururumuzun, salaklığımızın uydurması… içimizdeki şeytan pek de kurnazca
olmayan bir kaçamak yolu… içimizde şeytan yok… içimizde aciz var… tembellik
var… iradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey:
hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var…’ bu romanında, toplumsal gündemin
kişilikler üzerindeki baskısını ve güçsüz insanın ‘kapana kısılmışlığını’
gösteriyor sabahattin ali. aydın geçinenlerin karanlığına, ‘insanın içindeki
şeytan’a keskin bir bakış.