yamaç

ergin altay çevirisi,
helen rapp’in önsözü,
milton ehre ve çevirenin sonsözü,
yazar ve dönem kronolojisi,
kitaba dair görsellerle.

ölümsüz oblomov tiplemesinin yaratıcısı olan gonçarov, son romanı yamaç’ta 19. yüzyıl rus toplumunu detaylı bir şekilde resmediyor. rayski, petersburg’daki şehir hayatından kaçarak volga kıyısındaki aile çiftliğinin bulunduğu malinovka’ya gider. kendini sanatçı olarak tanımlayan rayski resim, müzik ve edebiyatla ilgilenir ama bu ilgi hep yüzeysel kalır, tıpkı özel hayatındaki gibi. önce sofiya belovodova sonra da kuzenleri marfenka ve vera’ya olan ilgisi de derinleşemez, vera için nihilist volohov ve komşuları tuşin’le yarıştığı halde. gonçarov yirmi yıl üzerinde çalıştığı yamaç’ta toplumsal gelişmelerin ışığında romana eklediği karakterleri ve odak noktasını zamanla değiştirir. volohov karakteriyle nihilizmi, roman bütünlüğünü sağlayan karakteri rayski’yle ise dönemin rus sanatçılarını eleştirir.

“gonçarov önceki eserlerinde rastlanmayan gerilim, heyecan ve dramatik karşılaşmalarla dolu bir iklimin yanı sıra, yamaç’ta olay örgüsünün karmaşıklığı konusunda da görülmemiş bir ustalık sergiler.” mılton ehre