“dinimizi sadece ibadetten ibaret görmek gibi bir alışkanlığımız vardır. halbuki ahlak 'din binası'nın imandan sonraki temelidir. incelenmeyen, araştırılmayan, ciddiye alınmayan manevî değerlerimizden uzaklaşma, toplumsal çözülmenin müsebbibi olmuştur. örfi dindarlığın yaygınlaştığı günümüzde örnek müslümanlık şartlarını taşıyan şahsiyetler oluşturmaya toplumumuzun ihtiyacı var. insanımız ümitsiz, tedirgin, bunalımlı, yorgun, yalnız, gayesiz. güven toplumu'nun üyesi olmak istiyor. bu talebi de tek bir kişi karşılayabilir: müslüman.

hâliyle, kaliyle, ahlakıyla, itikadıyla, ameliyle, muamelatıyla 'üsve-i hasene' olan örnek insan. dillerin susup hâllerin islam'ı konuştuğu ahlak-ı muhammediye'yi sosyal hayata hâkim kılan örnek insan.

fakat nefsimize en ağır gelen şey nedir biliyor musunuz? düşünmek. hak ve hakikat aşkıyla, üstün bir görev sorumluluğu şuuruyla düşünmek, düşünce üretmek. üstelik düşünmenin farz-ı kifayesi yok; herkes düşünecek. kimden bilgi ve düşünce yardımı alırsa alsın, herkes kendi hayatının ve mahremiyetinin mütefekkiri olmak durumundadır."