modern çöküş - insanın modern halleri

çok zengindiler. güçlüydüler. bilgide çok ileriydiler; bilim ve teknolojide müthiştiler. diğer insanlarla karşılaştırdıklarında kendilerini çok farklı ve değerli buluyorlardı. şımardılar; hak-hukuk tanımaz oldular. durumun farkında olan birisi gidişatın yanlışlığı konusunda kendilerini uyardı:yapmayın. aklınızı başınıza alın. durumunuzu düzeltindedi. ama söz dinlemediler. üstelik uyaranı yanılmakla akılsızlıkla suçlayıp; hak hukuk adalet ahlak gibi şeylerin modası geçmiş saçmalıklar olduğunu savundular. uyarıcıgidişatınız kötü düşünceleriniz yanlış; kendinizi mahvedeceksiniz. felaketin bulutları üzerinizde dolaşıyor ama görmüyorsunuz görmek istemiyorsunuz. felaket gelince hiç olduğunuzu anlayacaksınız; o zaman biliminiz zenginliğiniz gücünüz imkânlarınız hiçbir işe yaramayacakdediyse de aldırmadılar. saçmalama bize kim ne yapabilir. gücümüz karşısında kim durabilir? üstelik biz yanlış iş yapmıyoruz; bunları elde etmek için nice emekler sarf ettikdediler. ve bir gün ufku bulutlar sardı. güldüler. uyarıcıya gülüp;sen azaptan bahsediyorsun hâlbuki bunlar rahmetdediler. ama yanıldılar; rahmet dedikleri felaketti. bir anda her şey alt üst oldu. sanki tüm yaşananlar bir hayaldi. kendilerinden geriye hiçbir şey kalmadı. hiç yaşamamış gibi oldular.