1938 yılında, uzak bir galler adasının kıyılarına ölü bir balina vurur. tüm hayatını adada geçirmiş manod için bu, hem bir kıyamet alameti hem de adanın kıyılarının ötesinde neler olabileceğinin bir sembolü gibidir. babası ve kız kardeşiyle yaşayan genç manod, ailesinin nesiller boyunca yuva bildiği, güzel ama bir o kadar da hırçın adanın ötesindeki hayatı keşfetme arzusundan kurtulamaz.
kıyıya vuran balinanın ardından ada kültürünü incelemek üzere gelen iki ingiliz etnograf, ona hem kendi adasının uzağındaki hayata bir bakış hem de bir kaçış ihtimali sunar. manod, topluluğunun yanlış anlaşıldığına dair şüphelerine rağmen, bambaşka duygularla hesaplaşmak zorunda kalacaktır.

balinanın ölümü, keskin bir zekâyla yoğrulmuş ışıl ışıl anlatımıyla üzerlerine kapanan dış dünyayla yüzleşmek zorunda kalan insanların hikâyesi... o’connor, uçurumun kenarındaki bir topluluğun ve bir kadının incelikli portresini ustalıkla gözler önüne seriyor.

“balinanın ölümü, aşk ve kayıp, tanıdık ve yabancı, güven ve ihanet, kara ve deniz, yaşam ve ölüm gibi pek çok kutup arasında gidip gelen, şaşırtıcı derecede kendinden emin bir ilk roman. o’connor, manod’da baştan çıkarıcı ve aldatıcı bir anlatıcı yaratmış: dünyayı onun gözünden görmeyi çok sevdim ve romanın bitmesini istemedim.” -maggie o’farrell, evlilik portresi ve hamnet kitaplarının new york times çoksatan yazarı