Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
tektaş ağaoğlu çevirisi,
joseph frank’ın önsözü,
w. j. leatherbarrow’un sonsözü,
yazar ve dönem kronolojisi,
kitaba dair görsellerle.
dostoyevski’nin 1880’de puşkin anıtı’nın açılışı ve yazarı anma etkinliklerinde
yaptığı ünlü puşkin konuşması dinleyenler üzerinde derin bir etki bırakmış ve
rus edebiyat tarihinde bir dönüm noktası olarak kabul edilmiştir.
“insanlığın dünya çapında birliği ülküsünü de dile getirdiğim zaman, bütün
salon isteri nöbetine tutulmuş gibiydi. konuşmam sona erdiğinde atılan coşkulu
çığlıkları, haykırışları anlatamam. birbirini hiç tanımayan dinleyiciler
ağlaşıyor, birbirlerini kucaklıyor ve bundan böyle daha iyi insanlar
olacaklarına, komşularından nefret edecek yerde onları seveceklerine yeminler
ediyorlardı. (…) konuşmamda, hakkında birkaç övücü söz söylediğim turgenyev,
gözlerinde yaşlarla kendini kollarıma attı. ivan aksakov kürsüye fırladı ve
herkese, konuşmanın yalnızca bir konuşma olmayıp tarihî bir olay olduğunu
söyledi.”
dostoyevski’nin puşkin konuşmasının ardından
anna’ya yazdığı mektuptan
“sırası geldiğinde, daha önce bir fare gibi sessiz oturan dostoyevski kürsüye
çıktı; beş dakika içerisinde istisnasız olarak herkesi tek bir yürek, tek bir
zihin olarak avucunun içerisine almıştı.”
gleb uspenski