hayatın adı imtihandı. umutların, hayallerin, acıların ve beklentilerin eşlik ettiği bir yolculuktu hayat. hayat yolculuğu; bazen ilkbaharda eylülü, eylülde ise kışları yaşatırdı insana. yazın kavurucu sıcağında, yürekleri üşüyen yüzlerce insan vardı imtihandan geçen. ömür takviminden tek tek düşen yapraklar, hesap gününe yaklaştırıyordu insanı. yanlış tercihlere kurban giden kadınların, hayatın yükünü çekemez duruma geldiklerinde duydukları pişmanlıklar işe yaramıyordu. oysaki her şeyin doğrusunu bildiren ayetler, nasıllığını öğreten peygamberler vardı. ne var ki, insanlardan çoğu gafil olarak yaşıyorlardı. dünya, cennetten sürgün edilen insanın, tekrar cenneti kazanabilmesi için sunulan bir imkândı. hayatın adını "imtihan" koymuştu yaradan.