7. yüzyıldaki islâm fetihleri, pek çok dinden insanı islâm devleti’nin vatandaşı haline getirdi. islâm devleti aynı zamanda dönemin hemen hemen tüm doğu hristiyan cemaatlerini de kontrolü altına almıştı: miafizitler, nestûrîler, melkitler, mârûnîler…

peki ama bu hristiyanlar kimlerdi? hristiyanlarla ve öteki din mensuplarıyla karşılaşıp onlar üzerinde egemenlik kuran müslümanlar kimlerdi? hristiyan kaynaklarında “çöldeki kum taneleri”ne benzetilen arap askerleri gerçekten acımasız işgal orduları mıydı? yoksa onlar mezhepsel haksızlığa uğrayan hristiyan cemaatler için umut ve özgürlük anlamına mı gelmişlerdi? islâm dini, peygamberi, müslümanların kurdukları yönetim ve müslümanlarla hristiyanlar arasında başlayan etkileşimler çağdaş hristiyan yazarlar tarafından nasıl betimlenmişti?

iki dinin müsamaha sınırlarına, dinlerin siyaset mefhumuyla doğrudan ilişkisine, dönemin hristiyan metinlerine ve hristiyan yazarların islâm algısına ışık tutan zafer duygu, islâm ve hristiyanlık alanında dikkate şayan bir eser sunuyor. islâm ve hristiyanlık, iki dinin karşılaştığı dönemi ve hemen sonrasını hristiyan kaynaklarının penceresinden inceleyen, karşılıklı reaksiyonları analiz eden, sürece ilişkin birçok olguyu aydınlatan, bazı açılardan yeni paradigmalar gündeme getiren, islâm-hristiyanlık etkileşiminin peşinden giden zengin bir kitap.

dinler tarihine ilgi duyan bütün okurlar için nitelikli ve objektif bir çalışma.