insan nedir? gerek sunuluş biçimi gerekse içeriği açısından twain’in diğer eserleri arasında farklı bir yere sahip. kitap, iki adam arasında geçen bir diyalog biçiminde yazılmış. kitabı okurken, ununu eleyip eleğini asmış, köşesine çekilmiş ve biraz da alaycı yaşlı bir adam ile deneyimsiz, yargılarında pek aceleci ve heyecanlı, genç bir adam arasında geçen sokratik bir diyaloga şahit oluyoruz -tıpkı platon’un meşhur diyaloglarında ya da diyalog biçiminde yazılmış başka birçok eserde olduğu gibi, üzerine konuşulan konuların farklı perspektiflerden değerlendirildiğini görüyoruz. yaşlı adam insana dair, insanın ne olduğuna dair kendi fikirlerini ortaya koyar ve gerekçelendirirken, genç adam ise bunlara sürekli itiraz ediyor. ne var ki yaşlı adam’ın sorduğu sorular genç adam’ı bu itirazların haklı olup olmadığını sorgulamaya zorluyor. twain böylece, kitabı okuyan bizleri de bu sohbete dâhil ediyor ve biz de kendimizi bu diyalogun taraflarını sorgularken buluyoruz.