akaid dersi okuyan ve okutan kimseler, akaid kitaplarındaki beşerî yorumlar ile ilâhî iman esaslarını birbirine karıştırmamalı; müslüman olmak ve müslüman kalmak için şart olan esasları, bunların yaşanılan ortamda ne anlama geldiği konusuyla ilgili yorumları ayrı ele almalıdırlar. birincisinin, tartışılması bile câiz olmayan mutlak hakikatler olduğu, ikincisinin yani yorumların ise, ictihadî/beşerî/zannî/göreceli doğrular olduğu bilinmelidir. ayrıca müslümanların bu beşerî yorumlara aynen katılmaları mecbur tutulup, katılmayanların tekfîr edilmesi gibi duruma gidilmemelidir.

 akaid, farklı mezhep, görüş ve akımların kendi doğrularını tüm müslümanlara dayatmaları için bir araç haline getirilmemelidir. akaid ilmi, müslümanlar arasında tartışmalar açan değil; tartışmaları sona erdiren ve mutlak hakikatin temel alınıp öğretildiği bir ilim haline getirilmelidir. öğrenilen iman esaslarının temel ilke olarak kabulü, onlara şeksiz iman edilmesini doğuracağı gibi, yaşanılan hayatın bu ilkelerle bağlantısı ve bu esasların sosyal hayata nasıl geçirileceği üzerinde ise ister istemez beşerî yorumlar ve metod farklılıkları olabilecektir.

işte bu düşüncelerden hareketle diyebiliriz ki, özellikle genç kardeşlerimizin ve cemaat halinde akaid dersi yapan tevhidî duyarlılığa sahip kimselerin rahatlıkla anlayabileceği ve islâmî eğitim çalışması yapan gençlerin ihtiyacını karşılayabileceği alternatif ders kitabı şeklinde bir esere ihtiyaç vardır ve bu âcizâne çalışma, bu ihtiyaca cevap verebilmek arzusuyla kaleme alınmıştır.