“bu derneğin benim için basamak olduğunu biliyorsun,” dedi. “uzun bir yolun başlangıcındayız. ilk adımı attım. burada kendimi bir şekilde göstermeliyim. ne kadar çok etkinlik o kadar iyi benim için. şu an çok şeye eyvallah deme noktasındayız belki ama kafamıza göre rest çekeceğimiz günler de gelecek. bir gün başkentten bir ses gelecek, oraya çağırılacağım elbette. çok kalmam buralarda. işte o gün seni burada bırakmayacağım tabi. sen de benle geleceksin. vekillikse vekillik, makamsa makam…”
 
erhan genç, ilk novellası biz de boş adam değiliz’de, don kişot pasajlarını takip eden yeni bir canlandırma yaparak kurumsal bir yozlaşma döngüsünü anlatıyor.