hamd sevdiklerinin kalbini sevgisinin rüzgarına açan, sevgisinin kokusunu kalplere yerleştiren ve yayan, dostlarının göğüslerini marifetinin nuruyla genişleten ve onların üzerine nurunu parlatan, onları ümidi ve korkusu arasında dirilten, dostluğu ve sevgisiyle gıdalandıran allah'a mahsustur. o kullar nasıl bir mutluluk ve sevinç içindedirler, sorma gitsin!

o ne yücedir ki, o'nu zikretmek kalplerin gıdası, gözlerin aydınlığı, nefislerin sevinç kaynağı, hayatın ruhu ve ruhların hayatıdır. o ne yücedir ki, o'nun haşyeti sebebiyle yataklar terk edilir. rahmetine beslenen ümit sebebiyle sıkıntılı kulların sıkıntısı çözülür. sevgisinin ruhu ile kalpler huzur bulur ve rahata kavuşur. dünya ancak o'nu anmakla ve bitmekte güzeldin. ahiret de ancak o'na yakın olmak ve o'nu görmekle hoştur. eğer o kendini cennet ehline göstermeseydi, cehennem ehlinin yardım istemeleri gibi cennet ehli de yardım ister, bağrışırlardı. o'ndan başkasına kutluk eden her kalp hastalıklıdır, düzelmesi mümkün değildir. o'nun büyüklüğünü bilmeyip o'na karşı takvalı olmayan her gönül dardır, onda hiçbir genişlik yoktur.