Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
işte
bu noktada "hayat kitabı" olan kur’an’ın teklif ettiği yöntemlerden
biri olan adayış sürecini başlatmak, sorunlarımızdan birinin daha çözümünde
bize kolaylık sağlayabilir. doğumevinin kapısında heyecanla bekleyen baba
adaylarından kaçta kaçı çocuklarının seslerini daha ilk duyduklarında imran’ın
kadınının gösterdiği "erkekliğin" binde birinde göstererek, "ya
rabbi, bunu sana adadım, benden kabul buyur!" diyebilmektedir? allah’ın
kendisine üç, beş, yedi evlat verdiği müslüman babalar hepsini kendi yolunda
harcadığı bunca evlattan birini dahi o’nun yoluna kalben, ihlasla bağışlamıyor,
"eti de kemiği de senin, senin dininin ya rabbi" diyemiyorsa; dahası
en mütedeyyin anne babalar dahi islami hassasiyetinden kuşku duymadıkları
evlatlarının bir akşam eve geç gelişi karşısında gözleri parlıyor, yerlerinde
duramıyorlarsa, şehadetten sözeden evlatlarına, "aman, o nasıl söz? allah
korusun!" diyorlarsa, allah’ı sevdiklerine kimi inandırabilirler ve nasıl
yücelir dinin yerlerde sürünen sancağı?