yarın

yaşamının büyük bir kısmını denizde geçiren joseph conrad, bu duygu yoğunluğu yüksek öyküsünde deniz temasını derin kırgınlıklarla sonlanmış bir baba oğul ilişkisiyle buluşturur. ihtiyar kaptan hagberd'ün oğlu harry, denizciliğin genç bir adamda uyandırdığı heyecana ve macera tutkusuna kapılıp denizlere açılmıştır. ihtiyar on altı yıl önce evi terk eden ve her gün “yarın” dönmesini umduğu oğlunu beklemektedir. hagberd yan evdeki aksi bay carvil’in kızı bessie’yi harry’yle mutlu bir yuva kuracakları hayaline inandırınca genç kadını da bu sonsuz bekleyişin eşlikçisi yapar. conrad yan yana betimlediği iki kulübede, babasının yanında hapis hayatı yaşayan bessie ile babasından uzak bir yaşam süren harry üzerinden farklı baba figürlerini ve baba evlat ilişkilerini ele alır.