uzay istasyonunda bir mahalle

buz dağının ardını keşfetmeye hazır mısınız?

çevrenizde yaşananlar buz dağının sadece görünen tarafı.

onların altında tahmin edemeyeceğiniz öyküler saklı.

bazen sır; öykülerin kapısını açan bir boncuk ya da bir isim.

o sırrı bulmak için tek vermen gereken ilgin ve sevgin.

efsun, her gece saat 21.00’de üzerlerinden geçen babasının görevli olduğu uzay istasyonuna el sallarken hayali arkadaşları mercimek hanım ve jale de yanında olurdu.

kendini yalnız hiseder, başka evleri, aileleri gördükçe yaşamını daha da renksiz, daha da soluk bulurdu. keşke hale gibi akşam evine gelen bir babaya sahip olsaydı.

ya hale? kendi dünyasını nasıl tanımlardı acaba?

bazılarına göre şımarık, kimilerine göre mutlu, kimilerine göre ısrarcıydı belki.

peki ya furkan?

sadece çalışkan mıydı yoksa tedbirli mi?

acaba onur neden bu kadar mükemmelliyetçiydi?

herkesin mutlu olmaya çalıştığı bu dünya gözümüze çok karışık görünebilir.

o zaman buz dağını hatırla.

her insan bir buzdağı ve göremediğimiz hikâyeleri, gördüklerimizden çok daha fazla.