Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
pencereler;
kör, sağır, dilsiz, ışıksız ve ruhsuz… bekleyişin, arayışın remzi davetkâr
pencereler… beklemek; kavuşma umudu olmadan ama hep kavuşma iştiyakıyla
beklemek…
aşk,
kavuşma iştiyakının tezahürü… sevgili; bütün pencerelerde, her yerde aranan ama
her defasında pencereleri ve kapıları âşığın yüzüne kapatan sevgili… âşık;
arayan hep arayan, bir ölü balık gibi sevgiliyi bulduğunda hayat bulacak,
sevgiliyle bütünleşen âşık… gerçekle düş arası, hayal kırıklıkları, inlemeler,
ağlamalar, ciğer yangını, yanık et kokuları…
modern
öykümüzün ustası özdenören; kör
pencereler’de, insanın içinde başlayan, büyüyen, yaşayan, kavuşma
mümkünken imkânsıza dönüşen aşkı anlatıyor. hayalle gerçek sarkacında yaşanan
aşkın öznesinin de nesnesinin de ben olduğunu doyumsuz üslubuyla dile
getiriyor. büyük usta, kör
pencereler’le sanatını her dem tazelemeye devam ediyor.