ebu'l vefa b. akil el hanbeli el-bağdadi'nin tercüme-i hali kaynaklarda şöyle zikredilir: islam ulemasının önde gelen fıkıh, usul, kıraat ve kelam âlimidir. dünyanın en faziletlilerinden; âdemoğulların en zekilerindendir. (hicri) 431'de doğdu ve 513 senesinde vefat etti. kendisi şöyle der: dilimin ilim müzakeresinden, gözümün kitap mütalaasından bir saat bile uzak kalması ömrümün zayi olması demektir ve bu bana helal değildir. şöyle dinlenmek için uzandığımda aklıma yazdığım şeyler gelir ve hemen doğrulurum. seksen yaşımdaki ilim hırsımı, yirmi yaşımdakinden daha fazla buluyorum. kitap okumaya ve yazı yazmaya daha çok vakit kalsın diye yemek yemeğe oldukça az vakit ayırırım. hatta kek yemeyi veya ekmekle su yudumlamayı tercih ederim. bütün âlimler vaktin en değerli şey olduğu hususunda birleşmişlerdir. zaman, fırsatların yakalandığı bir hazinedir. yapılacak şeyler çok, zaman ise çok kısıtlıdır. ibnu'l cevzi'nin bir talebesi şöyle der: imam ibn-i akil , devamlı ilimle meşgul olurdu. onun çok kuvvetli bir hafızası, çok ince ve derin araştırmaları vardır. (el funun) diye isimlendirdiği kitabını, hatıraları ve başına gelen olayları malzeme edinerek meydana getirmiştir. hamd âlemlerin rabbi olan allah'u teâlâ'ya, salât ve selam âlemlere rahmet peygamberi olarak gönderilen hz. muhammed'e (sallallahu aleyhi ve sellem), onun temiz ailesine, ashabına, kıyamet gününe değin gelecek olan tüm müslümanların üzerine olsun. bu kitabı eline almış olan değerli okuyucu, içerisinde bir müslümanın ihtiyacı olan tüm ahlaki özellikleri, kur'an ve sünnet ışığında paylaşan ve açıklayan, pek kıymetli bir âlimin kitabı olan bu eseri eline aldığın ve okumaya niyet ettiğin için seni tebrik ederim. nitekim müslüman bir kimse davranışlarıyla, ahlaki özellikleriyle, topluma örnek olması gerekmektedir. müslümanın örnek olacağı belli bir mekân yoktur. aksine müslüman çarşıda, sokakta, yolda, evde, okulda, iş yerinde ve daha bulunabileceği her yerde çevreye örnek olması, bir gerekliliktir. çünkü bizlerin rehberi hz. muhammed'dir (sallallahu aleyhi ve sellem). o ki cahil bir toplumun içinde “güvenilir muhammed” lakabını almıştı. hiç kimse onun bir yalancı, bir hırsız veya kötü bir ahlaka sahip olduğunu söylememişti. sonuç olarak bir müslümanın, kendisine rehber edindiği kişiyi tam bir şekilde rehber edinmesi gerekir. bazı özelliklerini alıp bazılarını terk etmek, örnek almak sayılmaz.