Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
merhaba arkadaşlar, ben ada.
12 yaşındayım, okulda derslerim iyi ama kimse
farkında mı bilmiyorum. bilemem çünkü sormuyorum. sorarsam birileri bana, “ama
şunda da o kadar iyi değilsin.” der diye çekiniyorum. ailem okumayı yazmayı
seviyorum diye beni belediyenin sanat kurslarından birine katılmam için
yönlendirince tiyatroyu seçtim. bunu niye yaptım bilmiyorum, çünkü ben topluluk
içinde konuşmaktan, kendimi göstermekten hoşlanmam. yani belki hoşlanırım ama
yapamam, kaygılarım izin vermez. kaygılı olmak ne demek, nasıl aşabiliriz merak
ediyorsanız hikâyemi okuyun.
merhaba arkadaşlar, ben çınar.
tiyatro kursunda “peter pan” oyununu oynamaya
karar verdiğimiz gün hayatım değişti. üstelik başroldeyim ve bu beni biraz
kaygılandırıyor. genelde bu durumlarda büyükler bana; “aman niye
endişeleniyorsun”, “endişelenmene gerek" yok ya da "endişelenme, sen
yaparsın” gibi şeyler derler. sanki
endişelenmek benim elimdeymiş, bir tek ben endişelenmemeyi
beceremiyormuşum gibi hissediyorum. kim ‘ya başaramazsam’ diye kaygılanmaz ki!
sizin de böyle kaygılarınız varsa hikâyemi anlatayım.
ufak tefek kaygılar’da çocukların gözünden
kaygı ne demek, neler yaşatıyor, nasıl aşmaya çalışılıyor ve gerçek çözüm
nerede sorularının cevabını bulacaksınız. çocukların çocuklara kaygının nasıl
yönetildiğini anlattığı bir ilk gençlik kitabı.