bir idam

insanların çoğu aşırı bencil değildir. yaklaşık otuz yaşından sonra bireysel hırslarından vazgeçip –hatta çoğu durumda neredeyse birey olduklarını unutup– temelde başkaları için yaşamaya başlar, hayatın yükünün altında ezilirler. ama sonuna kadar kendi hayatını yaşamayı kafaya koymuş yetenekli, inatçı bir azınlık da vardır; yazarlar da bu gruba mensuptur.

george orwell, 1984 ve hayvan çiftliği romanlarında ortaya koyduğu romancı yönünün yanı sıra döneminin düzyazı ustalarındandı. bir idam, yazarın bu yönünü sergileyen biri kitap uzunluğunda dört makaleyi bir araya getiriyor.

"yazma sebebim"de orwell yazarlık serüvenine nasıl başladığını anlatırken, "sanat ve propagandanın sınırları"nda savaş çağında sanatın ve edebiyatın konumu üzerine düşüncelerini paylaşıyor. ingiltere’de nazi işgalinin her an gerçekleşebilecek bir ihtimal olduğu, londra’nın üstüne bombalar yağdığı bir dönemde yazılan "aslan ile tek boynuzlu at"ta orwell, sosyalist devrim gerekliliğini vatansever duygularıyla ve ülkesinin kimliğiyle uzlaştırmaya çalışıyor. kitaba adını veren “bir idam”sa, burma’da görev yaptığı sırada tanıklık ettiği bir idamın etrafında gelişenleri anlatan kısa bir yazı.

bir idam, bir yazarın ve bir vatanseverin düşünce dünyasından bir seçki.