bilge korkuluk ve yaramaz kargalar

ve işte yine bir sonbahar gününde,
cevizleri dalından koparan yaramaz kargalar,
yükseldiler havaya,
sonra “paat" diye bıraktılar cevizleri aşağıya...
kırılan cevizlerin içi çıkınca da ortaya,
uçuştular kargalar hemencecik başına...
o sırada nehirdeki küçük kurbağa,
seslendi yaramaz kargalar’a:
“hanginiz attı bakayım
cevizleri kafama?”