bir gönüllü kölelik çağında yaşıyoruz. her birimiz ağ vatandaşıyız artık. ağa bir kez yakalanmayagörün, onun gerçekliği sizin gerçekliğiniz oluverir. böylece sanal âlem gerçek hayatlarımıza sirayet eder ve bizi -mış gibi yapan oyunculara dönüştürür. 

herkesin önündeki ekrana baktığı bir çağda kimse diğerinin yüzüne bakmıyor. halbuki bizi insan kılan şeylerden biri; muhatabımızın yüzünden, sesinden, duruşundan onu okuyabilmektir. 
insan olmak, halden bilmektir. 

ruhun karanlık gecesini ekrandan sızan parlak ışıkla aydınlatamayız. bir gülüş, latif bir söz, sessizce yan yana duruşla aydınlanır o gece. ağ: sanal dünyada gerçek kalmak, yaşanmış örnekler üzerinden günümüzün bu yeni salgınını teşrih masasına yatırmakla kalmayıp, dijital göbek bağımızı nasıl keseceğimizi, kendimizi fişten nasıl çekebileceğimizi tartışıyor.

insanı insan yapan öze sadık kalmak ve dijital prangalardan kurtulmak için kılavuz bir kitap.