emniyet müdürlüğü’nde bir koltukta oturuyorum. bir polis ağabey dediklerimi yazmak için bekliyor. ben de her şeyin nasıl başladığını bulmaya çalışıyorum. yanımda oturan hamdican ağlamak üzere. ilayda ve aleyna zaten ağlıyorlar…

aslında her şey tam bir hafta önce başladı. geçen hafta öğretmenler kurulu toplantısı olmasa, biz okuldan erken çıkmak zorunda kalmayacaktık ve bunlar da başımıza gelmeyecekti…

apartmanın girişine yeni komşular taşınmıştı, üstelik gelir gelmez soyulmuşlardı, üstelik gelen bir yönetmendi, üstelik yönetmen olduğunu ve kasabada film çekeceğini kimsenin duymasını da istemiyordu…

kimse görmeden nasıl film çekeceğini öyle merak ediyorum ki!