kültürden irfana

kültürden irfana ile on iki ciltlik cemil meriç külliyatı tamamlanıyor. mefhumlar ve meseleler konusunda düşüncenin en ücra köşelerini yoklayan, yalınkat bir bilgi yerine kapsamlı, incelikli bir bilginin peşine düşen cemil meriç, kültürden irfana’da okurunu önyargıların köleliği yerine düşüncenin yoldaşlığına çağırıyor. 

“kültür, batı’nın düşünce sefaletini belgeleyen kelimelerden biri: kaypak, karanlık, samimiyetsiz. tarımdan idmana, balıkçılıktan medeniyete kadar akla gelen ve gelmeyen düzinelerce mânâ. kelime değil, bukalemun. irfan, düşüncenin bütün kutuplarını kucaklayan bir kelime. irfan kendini tanımakla başlar. kendini tanımak, önyargıların köleliğinden kurtulmaktır, önyargıların ve yalanların. kültür, irfana göre, katı, fakir ve tek buutlu. irfan, insanı insan yapan vasıfların bütünü. batı, kültürün vatanıdır. doğu, irfanın.”