Kayıt Ol
Şifremi Unuttum
northrop frye büyük şifre’de batı edebiyatının bütününde paylaşılan
bir arketipler, semboller ve retorik yapısının var olduğunu iddia ederek bu
yapının temel referansının kitab-ı mukaddes olduğunu göstermeye çalışmaktadır.
ona göre bu temel metin bütün batı medeniyetinin tasavvur tecrübesini içine
alan bir küçük âlemdir. iddiasının pratik temelini edebiyatta ortaya çıkan
sayısız kavramların kökenlerini kitab-ı mukaddes’te bularak örneğin çıkış’taki
devrim kavramı- oluşturan frye, teorik çatıyı vico’nun the new science adlı eserindeki
dil teorisinden almaktadır. buna göre yazı’nın tarihi dilin şiirsel, alegorik
ve betimleyici kullanımı olmak üzere üç farklı aşamada gelişir. bu bağlamda
frye, eski ahit’in büyük kısmının metafor kullanımından dolayı şiirsel kullanım
evresine ait bir metin olduğunu söyler.
"kitab-ı
mukaddes’i baştan sona okumakta başarılı olanlar onun en azından bir
başlangıca, bir sona ve bütünsel bir yapının bazı yapı taşlarına sahip olduğunu
keşfedeceklerdir. buna göre kitab-ı mukaddes zamanın başladığı yerde, dünyanın
yaratılması ile başlar; zamanın bitmesiyle, apokalipse ile sona erer ve bu
ikisi arasındaki insanlık tarihini ya da adem ve israil sembolik isimleri
altında kendi ilgilendiği tarih cihetini inceler. ayrıca onda somut imgelerden
oluşan bir yapı bulunmaktadır: şehir, dağ, nehir, bahçe, ağaç, yağ, su kaynağı,
ekmek, şarap, gelin, koyun ve benzeri birçok sembol oldukça sık bir şekilde
yinelenir ve böylece açık bir şekilde bir çeşit birleştirici öğeye işaret
ederler." "günümüzde artık edebiyat eleştirisi teorisi tekrar ilgi
odağı oluyor ve birçok çağdaş edebiyat eleştirmeni kitab-ı mukaddes
eleştirisinin seküler edebiyatla olan ilişkisinin iyice farkına varmış
durumdadır. bunlardan özellikle üçü; hans-georg gadamer, paul ricoeur ve walter
ong bu kitap üzerinde, daima kendilerinin onaylayacakları şekilde olmasa da,
etkili olmuşlardır."